«— Ey örtülere bürülü Nebi! Kalk ve etrafını uyandır!»
Emrini alan Peygamber, memuriyetini zevcesine bildirir bildirmez, Hatice hemen baş kesti ve en taşkın bir şevk, saadet ve heyecanla imâna can attı. Âdeta sevincinden taştı. İmân, Hatice için neş'elerin en büyüğü oldu.
Cebrail'den şu tebliği almışlardı:
«— Rabb'in Sana selâm ediyor ve diyor ki: Sen benim insanlara ve cinlere Resûlümsün! Onları Tevhid kelimesine davet et!»
Ve Cebrail ayağını yere vurmuş, vurduğu yerden su fışkırmış, Cebrail o sudan abdest almış, Allah
Resulüne de aldırmış, peşinden O'nunla beraber namaza durmuştu.
Allah'ın Sevgilisi sevgili zevcesine abdest ve namazı öğretti ve beraberce namaza durdular. En büyük Peygamber ve kâinat çapındaki ümmetinin ilk ferdi...
İlk namaz iki rek'at ve sabah akşam, günde iki defa...
VE UYARI BAŞLADI
ASR 1.Andolsun zamana/çağa/gündüzün iki ucuna/sabah namazına/ikindi vaktine/Asrısaadete ki,
ASR 2.İnsan gerçekten tam bir hüsran içindedir.
ASR 3.İnanıp hayra ve barışa yönelik işler yapanlar, birbirine hakkı önerenler, birbirine sabrı önerenler müstesnadır.
| 1. Vel asr 2. İnnel insane le fi husr 3. İllellezıne amenu ve amilus salihati ve tevasav bil hakkı ve tevasav bis sabr |
Öyle rivayet ederler ki, İmâm Şafiî: Kur'ân nâmına yalnız bu sûre inmiş olsaydı insanlara elverirdi, insanlar yalnız bu sûreyi derin derin düşünmüş olsalardı onlara kâfî gelirdi, dermiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder